دیلویت: شمال آفریقا پتانسیل بسیار زیادی برای هیدروژن سبز دارد

به گزارش AFP در 17 اوت، گزارشی که به تازگی منتشر شده است می گوید که تا سال 2050، شمال آفریقا می تواند به صادرات اصلی "هیدروژن سبز" تبدیل شود، اروپا بازار اصلی آن خواهد بود. این گزارش آینده صنعت «هیدروژن سبز» را که هنوز در مراحل ابتدایی خود است، پیش بینی می کند.

بر اساس گزارش مشاور حسابداری دیلویت، «هیدروژن سبز» چشم انداز انرژی و منابع جهانی را تا سال 2030 دوباره ترسیم خواهد کرد و تا سال 2050 یک بازار سالانه 1.4 تریلیون دلاری ایجاد خواهد کرد.

هیدروژن می تواند از گاز طبیعی، زیست توده یا انرژی هسته ای تولید شود. سوخت هیدروژن زمانی که مولکول های هیدروژن از آب با استفاده از برق تولید شده از منابع تجدیدپذیر مانند خورشید و باد که هیچ انتشار کربنی تولید نمی کنند، از آب جدا می شود، "سبز" در نظر گرفته می شود. در حال حاضر، کمتر از 1 درصد از تولید جهانی هیدروژن مطابق با استاندارد "سبز" است. اما بحران آب و هوا - همراه با سرمایه گذاری خصوصی و دولتی - باعث رشد سریع این بخش شده است.

شورای هیدروژن، یک گروه لابی، بیش از 1000 پروژه هیدروژنی را در سرتاسر جهان فهرست کرده است. این کمیسیون می گوید پروژه هایی که تا سال 2030 راه اندازی می شوند به حدود 320 میلیارد دلار سرمایه گذاری نیاز دارند.

بر اساس گزارش دیلویت، تا سال 2050، مناطق اصلی صادرکننده "هیدروژن سبز" احتمالا شمال آفریقا (110 میلیارد دلار "هیدروژن سبز" صادر شده در سال)، آمریکای شمالی (63 میلیارد دلار)، استرالیا (39 میلیارد دلار) و خاورمیانه (20 میلیارد دلار).

می توان استدلال کرد که گزارش های مشاوران مدیریت تا حد زیادی منعکس کننده منافع مالی مشتریان شرکتی آنها، از جمله برخی از بزرگترین تولیدکنندگان کربن در جهان است.

اما نیاز به دستیابی به اهداف اقلیمی و یارانه های سخاوتمندانه باعث افزایش تقاضا برای انواع انرژی های پاک، از جمله "هیدروژن سبز" می شود.

صنایع حمل و نقل هوایی و حمل و نقل طولانی مدت نیز مایل به استفاده از هیدروژن به عنوان جایگزینی برای سوخت های فسیلی هستند - زیرا نوع باتری هایی که وسایل نقلیه جاده ای را تامین می کنند گزینه مناسبی برای هر دو نیستند.

در این گزارش آمده است که ظهور بازاری برای «هیدروژن سبز» پاک می‌تواند این بخش را برای کشورهای در حال توسعه فراگیرتر کند.

همچنین می تواند، برای مثال، صنعت فولاد در "جنوب جهانی" را از زغال سنگ دور کند.

با این حال، در حال حاضر، 99 درصد از تولید جهانی هیدروژن هنوز "خاکستری" است. این بدان معناست که هیدروژن با شکافتن مولکول های متان تولید می شود و مهم نیست که از کدام منبع انرژی برای هدایت این فرآیند استفاده می شود، گازهای گلخانه ای آزاد می کند.

"هیدروژن سبز" واقعی از الکتریسیته از منابع انرژی تجدیدپذیر برای آزادسازی هیدروژن در مولکول های آب بدون کربن استفاده می کند.

سباستین دوگت، رئیس تیم انرژی و مدل سازی Deloitte و یکی از نویسندگان این گزارش، می‌گوید که در اینجا ممکن است شمال آفریقا بتواند نقش مهمی ایفا کند. این گزارش بر اساس داده های آژانس بین المللی انرژی است.

دوگه به ​​خبرگزاری فرانسه گفت: "ما شاهد بررسی برخی از کشورهای شمال آفریقا (مانند مراکش یا مصر) هستیم که به هیدروژن نگاه می کنند.

وی همچنین خاطرنشان کرد: مراکش دارای پتانسیل بسیار زیادی در انرژی باد است که اغلب نادیده گرفته می شود و همچنین در انرژی خورشیدی. مصر این ظرفیت را دارد که تا سال 2050 به یک صادرکننده اصلی هیدروژن به اروپا تبدیل شود و این به لطف خط لوله گاز موجود "که می تواند به انتقال هیدروژن تبدیل شود" است.

در این گزارش آمده است که به لطف سرزمین های آفتابی فراوان عربستان سعودی، این کشور پتانسیل تولید 39 میلیون تن "هیدروژن سبز" ارزان قیمت را تا سال 2050 دارد - چهار برابر نیاز داخلی خود - که به تنوع اقتصاد کمک می کند تا از نفت دور شود.

The report predicts that by 2040, the momentum for investing in carbon capture and storage technology as a solution to emissions from methane-to-hydrogen processes will come to an end. The oil-rich Gulf states, as well as the US, Norway and Canada, are now pursuing this strategy. Hydrogen produced in this way is labeled "blue" rather than "green."